ن افغانستان از هشتگ چگونه برای پیشرفت   

استفاده می‌کنند؟

محجوبه نوروزی  {بیبی‌سی}

 استفاده از شبکه‌های اجتماعی در میان ن در افغانستان در حال گسترش است/ عکس تزیینی است

سال‌های اخیر بدون شک فصل بیداری مجدد ن و عصر طلایی حضور پر رنگ ن در کارزار گفتمان خلاق ی و فلسفی از راه شبکه‌های اجتماعی در افغانستان بوده است.

شبکه‌های اجتماعی به فمینیسم، برابری جنسیتی و توانمندسازی ن در سراسر جهان جان بخشیده و این پدیده در افغانستان هم گسترش فوق العاده‌ای داشته است.

فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و سایر شبکه‌ها، بیداری اجتماعی را در میان ن افغانستان که دسترسی به اینترنت دارند، به وجود آورده و آنها را از حقوق و آزادی‌های فردی، اقتصادی و اجتماعی خود آگاه کرده است.

شبکه‌های اجتماعی به ن افغانستان این فرصت را داده تا صدای خود را به گوش مخاطبان خود در گوشه و کنار جهان برسانند. آنها از شبکه‌های اجتماعی به خوبی استفاده می‌کنند و با تغییر دنیای دیجیتال دنیای ن افغان هم در حال تغییر است.

به رغم تاکیدات چند جانبه برای حفظ موقعیت آزادی‌های اساسی ن در جریان گفتگوهای صلح و رسیدن به هر توافقی با طالبان، ن از خطر احتمالی کاهش سطح مشارکت‌شان در عرصه ی و اجتماعی افغانستان نگرانند و اخیرا هشتگی را بنام #خط_سرخ_من، برای حفظ آزادی‌ها و حقوق‌ ابتدایی خود راه‌اندازی کرده‌اند.

 فرحناز فروتن، هشتگی را به نام #خط_سرخ_من در کابل راه اندازی کرد

این هشتگ را فرحناز فروتن، خبرنگار افغان برای ن در کابل راه‌اندازی کرده ‌است.

فرحناز فروتن می‌گوید: "هدف من از راه‌اندازی این دادخواهی این است که این بار زیر نام صلح، حقوق ن قربانی نشوند."

در آغاز مذاکرات صلح با طالبان، ن افغانستان هشتگ دیگری را با عنوان "ن افغانستان به عقب برنمی‌گردند" برای حفظ حقوق و دست‌آوردهای خود به راه انداختند.

"من اعتراض دارم"، " نامم- کجاست" و "نه! به آزار و اذیت ن" هشتگ‌های دیگری ‌است که ن افغانستان در اعتراض به تبعیض جنسیتی، آزار و اذیت خیابانی، دادخواهی و تامین حقوق ابتدایی‌شان ایجاد کرده‌اند.

در کشور سنت‌گرا و دارای مناسبات مردسالارانه‌ای مانند افغانستان بدون شک یکی از راه‌های دادخواهی و حق طلبی همین شبکه‌های اجتماعی است و ن نیز از این فرصت به خوبی استفاده می‌کنند.

استفاده از نام، حق شخصی هر فرد است اما در افغانستان افراد از ذکر نام ن خانواده شرم دارند. برخی از فعالان حقوق زن مثل لاله عثمانی از هرات برای رسیدن به این حق ابتدایی، دست به دامن شبکه‌های اجتماعی شدند و هشتگ نامم_کجاست را راه‌اندازی کردند.

تهمینه آرین، نویسنده کتاب "چادری هویت من نیست" می‌گوید که از کابل با ن هرات همکاری کرد تا دامنه‌ این کمپین را گسترش دهد. او می‌گوید هدف اصلی آنها فقط ایجاد سوال و ذهنیت سازی بود، ولی این هشتگ بسیار زود توجه همه را جلب کرد.

آوید دهیار از فعالان حقوق ن در لندن با استقبال از هشتگ نامم_کجاست می‌گوید: "این یک روند فوق‌العاده عالی بود، من خودم در یکی از تلویزیون‌های ملی در افغانستان دیدم که از مردان می‌پرسیدند، حالا که از این کارزار حمایت می‌کنید آیا می‌توانید اسامی مادران و خواهرتان را ذکر کنید، و بسیاری از این مردان این تابو را شکستند و نام ن خانواده خود را ذکر کردند."

 ##نه_به_آزار_و_اذیت_ن

نسرین رسا، فعال حقوق زن در افغانستان هم کارزار یا هشتگ "نه به آزار و اذیت ن" را در شبکه‌های اجتماعی راه اندازی کرد. او می‌گوید هر کارزاری که راه‌اندازی می‌شود، تاثیرات خودش را دارد. نه تنها ن بلکه مردان هم به گفته نسرین از این هشتگ در رسانه‌های اجتماعی استقبال کردند.

او می‌ گوید: "ن امروز افغانستان ن ده یا سی سال پیش نیستند که به حاشیه رانده شوند، در خانه بنشینند و بپذیرند که حق‌شان به آنها داده خواهد شد. اکنون همه پی برده‌اند که حق داده نمی‌شود، حق را باید گرفت."

برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ن بیشتر از مردان در جهان از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. بسیاری از ن افغان هم روایت‌هایشان را در رسانه‌های اجتماعی همگانی می‌کنند، بحث‌هایی را مطرح می‌کنند که تنها راه بیان آنها از طریق رسانه‌های اجتماعی میسر است.

شبکه‌های اجتماعی بستر مناسبی ‌است برای ن تا واقعیت‌های خود را به اشتراک بگذارند، دیدگاه‌ها را شکل بدهند و توجه را به موضوعاتی جلب کنند که برای سایر کاربران هم مهم است.

 رویاپردازان افغانستان

یکی از تازه ترین حرکت‌ها را رویا صابرزاده دختر جوان ۲۱ ساله در مزار شرف انجام داده ‌است.

او شبکه رویاپردازان افغانستان را در شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرده‌ است. رویا می‌گوید: "هدفم از راه اندازی این حرکت کمک به دختران زیر ۱۸ سال است تا درباره سلامت روانی آگاهی حاصل کنند، تا به فکر رویا پردازی شوند و برای خود در زندگی هدف تعیین کنند."

رویا به این باور است که با یک آگاهی و تبلیغ می‌شود جهان را تغییر داد. اما رسانه‌های اجتماعی هنوز در افغانستان فراگیر نیست، فقط افراد تحصیل کرده و تا حدودی مرفه جامعه که اکثریت آنها هم مردان هستند به اینترنت دسترسی دارند و می‌توانند از شبکه‌های اجتماعی استفاده کنند.

ن افغانستان هم اکنون با این رویاپردازی که دیگر به عقب بر نخواهند گشت و کسی نمی‌تواند از خط قرمزهای آنها عبور کند، این کارزارها را در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی کرده‌اند.

 موضوع مرتبط  :  {صد زن}

فعالیت های تجارتی مژگان الکوزی درافغانستان وامریکا..............

واکنش ایوانکا مشاور رئیس جمهور امریکا درمورد فیصلۀ مجلس نمایندگاه دربارۀ استیضاح ترامپ....

دختران ایرانی بیشتر با جوانان افغانسناتانی و جوانان خارجی د یگر عروسی مینمایند